Kar tabakası beyaz bir perde bedenimde sanki,
Gece gittikçe kararıyor, tipi yağar yüreğime, bedenim sensiz titrer.
Döndüremem artık batan güneşi, rüzgar kuru, sensizlik acı hançer içimde!
Bir alev bürüdü kalbimin en derin yerlerine, kor olmuş ateş yakar, için için, ruhumu.
Yağmurlu gecelerde bir hüzündür şarkılarımız,
Güneş kızılı yüreğim, umutsuz kalbim, sensiz kırık.
Gördüğüm seraplarda ararım yokluğunu, ansızın şimşek gibi Cennet bahçeme girersin diye.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
