hani teninde açıyordu ya dağ laleleri,
dağlardan akarcasına, sevdalı ve çılgın.
bir fütühad edasıyla ey yar,
teninden içiyorduk ya şerbetleri.
hani, kan damlıyordu ya yanaklarından,
eflatuni giymiştin bozkırın gecelerini.
gözleri yarı açık, ay prensesi gibi,
gözlerinde sevişiyorduk ya sere serpe.
gitme deyişimin narasına aglamıştı geceler,
isyanı sana mıydı, aşka mıydı bülbüllerin.
ne mezar taşına yazıldı, ne de masallara,
sevdası yüreklere kazınmıştır ya ey yar.
sorma artık, neredeyim, nasılım diye,
eğer görürsen bir yanı uçurum geceleri.
eğer yakıyorsa kaldırımlar ayaklarını,
bil ki, yandığın yerlerdeyim ey yar.
Kayıt Tarihi : 27.9.2015 21:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sevilen unutmuş, bırakıp gitmişse, seven ne yapsın.. Nerde olduğunu, ne halde olduğunu bari desin..
Tebrikler Gönüldaşım..
eğer görürsen bir yanı uçurum geceleri.
eğer yakıyorsa kaldırımlar ayaklarını,
bil ki, yandığın yerlerdeyim ey yar.
Muhteşem finaliyle keyifle okunası bir şiir. Kutladım beğeniyle Atilla bey... Saygımla...
TÜM YORUMLAR (5)