Ey Yar Şiiri - Mehmet Ercan Fes

Cemre gibi düştün yüreğime,
Yüreğimde açan sevdam oldun.
Sığmadı sevdan yüreğime,
Gözlerimden akan bir yaş oldun.
Damla damla düşerken avuçlarıma,
Avuçlarımdan yükselen duam oldun.
Harf harf seni sundum Rabbime,
Rabbimle aramda ki gizli bir sır oldun.
Candan öte cana erdim,
Tenden öte tene erdim,
Sözden öte söze erdim,
Ben oldun,bende oldun,benim oldun.
Gül oldu tenin güllerde koktun,
Gül oldu nefesin içimde coştun,
Gül oldu bakışın,
Gül oldu duruşun,
Kalbime nağme,kalbime figan oldun.
Çıkarmak istedikçe girdin dünyama,
Unutmak istedikçe yer ettin hülyama,
Kaçtıkça hayalinden geldin rüyama,
Duyduğum ses oldun,aldığım nefes oldun.
Yandıkça içtim,içtikçe yandım seni,
Kaybettiklerimde buldum,
Bulduklarım da değil seni,
Baktığım her şeyde gördükçe seni,
Gönlümde nağmem,dilimde virdim oldun.
Mesafeler arttıkça yaklaştım sana,
Yaklaştıkça yandım,eridim sana.
Gül olup açarken,ererken Can’a,
Dilim de lal olmuş duam oldun,
Duam da lal olmuş dilim oldun…