Ey Yâr Şiiri - Bedir Kuş

Derdimi ancak ve ancak sana yanarım ey Yâr!
Sen ki, benim vekilimsin, Senden başka kimim var
Boynumu bükük, başımı yere eğdirme ey Yâr!
Na-merde değil, merde bile beni muhtaç etme.

Bütün kapılar birer birer kapansa yüzüme
Ulu kapından başka bir şey görünmez gözüme,
Ne gelirse senden gelsin, başım-gözüm üstüne.
Beni kullarının merhametine muhtaç etme.

Kulun değil miyim? Beni bana bırakma sakın,
Nefsin girdabında helak olmama verme izin
Mevla’mızsın sen, bizlere de inayet et ey Yâr!
Dünya metaı için muhannete muhtaç etme.

Rızkın kefilisin endişeye olmaz ki mahal,
En güzel nimetlerini bizlere kıldın helal,
Şükretmezsek eğer; ağzımız dilimiz olur lal,
Nankörlük yapanlara da bizleri muhtaç etme.

Er-geç çalacaktır kapımızı, ölüm mukadder
Bir yanda ecel terleri, bir yanda hüzün-keder,
Malın, saltanatın mevt deminde kaç para eder,
Son nefesimize kadar kimseye muhtaç etme.
16.03.2015 Kocaeli