Ey Yar Şiiri - Muhammed Mehmet Gül

Ey yar
Dönülmez gidişin her kanıma girdiğinde
Biraz başımı döndürse de
Kanımı dondursa da bu amansız girdap
Ne ıslah olur bu yürek
Ne de zaman durmadan iflah olur

Med-cezirlerin en orta yerinde
Kan çanağı gözlerimle
Belki şiirlerimin son demidir söylediklerim
Yada yokluğunun önsözü
Böyle bir çıkmaz ne kadar dağıtırsa
İşte o kadar darmadağındır sözlerim.

Ey benim yitiğim
Kapısından ters yüz olduğum
Ey vakitsiz bozgunum
Sefahatle kuşatılmışken etrafım
Yüreğin el yazması bir kitaptı
Narin bir telkariydin
Dokunmaya kıyamadığım
Her elimi sana doğru uzatışımda
Göğsüme sıkışırken soluğum
Titreyen bir el değil de
Çileli bir zindan mahkumu olsaydım gözlerinde
Ve gözlerinden dokunabilseydim yüreğine.

Sana doğru fikrimin her firarında
Ne bağrıma bastığım taş kar eder
Ne tutuşan yüreğime su
Yorgunluğumun durgunluk sularında
Kol gezdiği şu günlerde
Ya müebbet bir yalnızlık
Yada sürgün kokan gecelerdir sonum
Bekliyorum...