Ey Yar Şiiri - Suat Zobu

.

hani o sahilimizde,

o küçük koyda, yosun tutmuş kayaya otururdun,

çemrenmiş ayağın çıplak,

dizlerine kadar, hani o ilkbahar

önünde deniz severdin, arkanda orman,

hani bizim sahilimiz vardı,

hatırla bir an…

gözlerin kadar derin mavi

gözlerin kadar güzel…

.

.

küçük koyumuzda sen, bir de ben…

güneş battı batacak,

ufukta bir kızıllık, saçlarında rüzgar,

sıcak mı sıcak

tenha yer arardın,

sıkardı kumsallar,

yar,

mutluyduk her an,

ne çabuk geçti zaman…

..

küçük dalgalar vururdu

topuklarına kadar ıslak,

a

Ş

k

bir yana vururdu, dalgalar bir yana,

hafif rüzgar eserdi kumsaldan,

bakardın ufka, bakardın bana,

bakardım sana, mutluluğun tarifinde ne var…

küçük balıklar oynaşırdı,

kaya diplerinde sular

yar,

engin sularda çırpınan,

yakamoz,

ay ışığı sabaha kadar,

bizimdi her an,

ne çabuk geçti zaman…

…

balık severdin, mangalda balık,

tavada kalamar…

illa roka, illa ki şalgam suyu,

ye yiyebildiğin kadar,

y

a

r

aŞk kokardı deniz,

aŞk fısıldar, hafif esen rüzgar,

o zamanlar,

seni mutlu etmeye ne var…

mutluluk bizdik,

bizimdi zaman,

mutluyduk sabaha kadar,

çemrenmiş ayaklarınla yürürdün kumsalda,

sular topuklarına kadar,

küçük küçücük dalgalar…

yAr,

yaşardık an be an,

ne çabuk geçti zaman…

….

yAr,

boğazıma düğümlenir zaman,

sensiz bu sahilde,

silinmiş her şey,

bilsem ki buralardasın,

arar bulurdum

solumda deniz, sağımda rüzgar,

tüm sahili tarar,

bulurdum ey yar…

oturduğun kayanın yosunları yok şimdi,

o hafif esen rüzgar kesilmiş,

a

n

bu an,

senden kalan, ayak izleri silinmiş kumsaldan…

y

A

r,

sensiz buralarda çoktan durmuş zaman…

sen yoksun,

bizim küçük koyumuzda şimdi,

.

.

bir otel var kocaman……..!

.

suat zobu