Ey Yar Şiiri - İbrahim Etem Bakır

Yaşamalıydık dı
Adına kuruntu denilse de
Kötü bir zaaftır bu
İnanmamalıydın onlara
Buda geçer
Acı mı?
Mutluluk mu kalır ardında
Buda senin elinde
Eğer istersen...

Buna inanmamalıydın dı.
Hiç unutmayacaktın dı.
'Herkes sevdiğiyle beraberdir.' hadisini
Onlar çarpıtmasınlar;
Valla da
Billa da
İnsan, sevdiğiyle baraberdir.

Mavi deryada
Rüyaları yaşamıyoruz
An be an
Gerçekleri yaşıyoruz;
Kanı yaşıyoruz;
Anı yaşıyoruz;
Bir aşkın peşine düşmüş,
Onu arıyoruz
Bu mavi değil
Yaşayan tüm güllerin renginde olmalı en sevgili

Hadi beni boş ver
Ya yaşadığın anlar...
Ya sevdiklerin...
Ya arayış içinde boynu bükük iskeletin
Bir anda yığılı verse...
Ya herşeyi
Bir anda yitiri versen
O zaman ne olacak?
Hangi yar...
Hangi sevgili korur adamı?

En acılı anlarında kime sığındınsa
Kim seni başının çaresine koymadıysa...
Kim hayatını sana bağışladıysa...
Ve
Kim sana bir anne bir baba
Birde gönülden sevenleri
Musallat ettiyse
Odur en sevgili;
Adur en bağışlayan;
Odur en seven seni;
Odur ey yar
Ben değilim...

E.B.