Ey yar sana sesleniyorum
Hissedebiliyor bensizliğin ucunu buçagını
Ya da ya da başını yastıga koydugunda
Yokluğu fark edebiliyormusun
Mesela yanındayken de beni özlemi bilirmisin
Ya da acıyor mu seninde benim yoklugum da
Bilmiyorum mesela geliyormu içimden
Seni seviyorum diye haykırabilmek
Yada ne bileyim oluyor mu mesela sen de
Benim yoklugum da kuytu mezarlarından
Kaçıvermek isteyebiliyor mu içinden bana serenat yapmak
Yada herşeyi bir kenara çekeyim unutayım dediğinde
Benide bir tarafa bırakıp unutabiliyorz musun sensen
Peki ya beni varlığımda da aramayı bilirmisin sen
Ya da seni adım adım ardından olmasada
Öksüz köşelerde seni izledigimui biliyormusun
Ya da her aynaya baktıgında köşede bir yerde
Sessizce sana gülümsediğimi görebiliyormusun sen
Ben biliyorum yar ama söyleyemiyorum ki
Haykıramıyorum ki şunu bil ki yar
Ben seni gerçekten sevdim
Sen benim en sevdiğim rengimdir
Ben bu yürekte sadece
İnan sadece seni seçtim...
Kayıt Tarihi : 8.12.2011 13:25:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Bilge](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/12/08/ey-yar-164.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!