Ey Yar Şiiri - Muhittin Layık

EY YAR
Yok olup gidişindi beni benden alan
En ucra köşelerde bile senden olan
Bir tebessümdü beklediğim ey yar,
Nerde kaldın seni olduğun yerden alam.

Karanlık odalarda, mercan tanesiydin
Yokluk çadırında, varlık perisiydin
Senden olmanı istediğim, ey yar,
Güzellikleri yansıtan hayat perdesiydin.

Bir kalem olup hece hece yazarmısın
Yolum yoluna çıksa hergün kızarmısın
Gönül evimde kucakladığım ey yar,
Bigün karşılaşırsak bana gülümsermisin.

Baharı müjdeleyen lalelerin arasında
Sana bakan iki gözümün karasında
Sen oldun, sen kaldın, sen vardın ey yar,
Buluşmak istemezmisin sevdanın kapısında.

Yıllarım geçsede sen olmadan birer birer
Senin için sevgili, bu aşık ne hallere girer
Sevmesen de görmesen de duymasan da ey yar,
Kimsenin olmayacağım, buda aldığım karar.

Muhittin LAYIK