Ey Yar Şiiri - Ensar Kabakuş

Ey yar;
Karanlık gecelerde,
Sevdasına yenik düştüğüm.
Hasretine çiçekler büyüttüğüm...

Bir gülüşle gel;
Ben sana meftun sen bana uzak.
Tuzak yüreğime.
Alabildiğine sıcak...

Ey yar;
Sema'nın engininde,
Ruhuna kanat çırptığım.
Beyazlığına sığındığım...

En maviliğinle gel;
Berzah-ı gözlerinden yudumlayayım.
Ağırlayayım zamanı,
O an'a ağlayayım...

Ey yar;
Bir düş'ün zembereğinde,
Ömrüne soluklandığım.
Yorulup duraklandığım...

En olmazlığınla gel;
Acizliği sinen de hissedeyim.
Özleyeyim çaresizliği,
Kaybetmeyi bekleyeyim...

Ey yar;
Bırakılmışlığın yokuşunda,
İzin sürüp tırmandığım,
Derinine yuvarlandığım...

En merhametliğinle gel;
Avuçlarına iki damla yaş dökeyim.
Vereyim emaneti sahibine.
Sadece sana 'Sevdiğim' diyeyim...

Ey yar; ben düşerken duygusuzluğun en uçurumunda,
Sen gel yüreğinle; el uzat ufkuma doğru en olmazımda...

(2009/İstanbul)