Ey Yâr,
Ay yüzünü yüzüme döndür,
Gönlüme gir ataşımı söndür,
Ruhuma görün acımı dindir,
Aşk ile yanan Meşk olayım.
-
Şol Sevdanın yaktığı gönlü görüp,
Gidip huzurda divan durup,
Varımı yoğumu önüne serip,
Çulsuz çabutsuz dilenen olayım.
-
Yarden ayrı biçare kalmaktansa,
Bitap düşüp avare olmaktansa,
Acıyla yaşayıp hergün ölmektense,
Odun olup sobalarda yanayım.
-
Rabbim içimdeki aşkı söndürme,
Söndürüp te deliye döndürme,
Yarden saparsa gönül, güldürme,
Gözü dağ/ gönlü bağlı aşk olayım...
Kayıt Tarihi : 6.8.2014 17:01:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ozan Çağlar](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/08/06/ey-yar-105.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!