Yokluğun yakıyor alevin kızılında
Ölümle dans ediyor gönül girdabında
Yaşanacak günler var,ben karanlığında
Gecem ağlar,sefil günüm doğmaz sabaha
Cehennemi yaşatma yar kanar bağrımda
Sensizlik ölümün kardeşi bu canımda
Kalplerinde aşk işaretiyle doğar kimileri... Yeryüzüne gönül indiremez onlar... Hayatı ve insanları anlarlar,hayata ve insanlara merhamet duyarlar,ama hayatın ve onun içindeki insanların yaşadıkları gibi yaşamazlar.
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Devamını Oku
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
sitemler yürek burukluğu satırlarda ağlamış.sitemli ama güzel bir isyan.yüreğinize sağlık tam p.+ant
saygılarımla
Cehennemi yaşatma yar kanar bağrımda
Sensizlik ölümün kardeşi bu canımda
Gamlı bülbülüm canım al gönül azapta
Yaşamam bu kahpeliğin aşk pazarında
Okuduğumda içinde kaybolduğum ender şiirlerden biriydi..tek kelimeyle harika...
yüreğinize emeğinize sağlık..kutlarım..
hayatta sevgiyle kalın...
'Ey Yar
Yokluğun yakıyor alevin kızılında
Ölümle dans ediyor gönül girdabında
Yaşanacak günler var,ben karanlığında
Gecem ağlar,sefil günüm doğmaz sabaha
Cehennemi yaşatma yar kanar bağrımda
Sensizlik ölümün kardeşi bu canımda
Gamlı bülbülüm canım al gönül azapta
Yaşamam bu kahpeliğin aşk pazarında
Ben sana ağıtlar bile döksem ne fayda
Duyarmı o taş kalbin gelirmi sevdaya
İçimde dinmez bir değil,bin yangın hala
Vurgun yedi dağım o hüzün yağmurunda
Yar gözlerim hayalinin battığı yerde
Ömrümden canımı verdim sevdan nerede
Ben ki aşkına eşkıya olduğum halde
Hançer vurdum,dönülmezdir sözüm ey yare..'
zevkle okudum, kutluyorum. Sevgi ve saygımla.
Ben sana ağıtlar bile döksem ne fayda
Duyarmı o taş kalbin gelirmi sevdaya
İçimde dinmez bir değil,bin yangın hala
Vurgun yedi dağım o hüzün yağmurunda...
Oldukça güzel ve güçlü bir anlatım...Yürekten kutluyorum değerli dostum,güzel yüreğinizi ve şiirinizi...Tam puanımla listeme alıyorum bu güzel şiirinizi...
Ey Yar
Yokluğun yakıyor alevin kızılında
Ölümle dans ediyor gönül girdabında
Yaşanacak günler var,ben karanlığında
Gecem ağlar,sefil günüm doğmaz sabaha
Cehennemi yaşatma yar kanar bağrımda
Sensizlik ölümün kardeşi bu canımda
Gamlı bülbülüm canım al gönül azapta
Yaşamam bu kahpeliğin aşk pazarında
Ben sana ağıtlar bile döksem ne fayda
Duyarmı o taş kalbin gelirmi sevdaya
İçimde dinmez bir değil,bin yangın hala
Vurgun yedi dağım o hüzün yağmurunda
Yar gözlerim hayalinin battığı yerde
Ömrümden canımı verdim sevdan nerede
Ben ki aşkına eşkıya olduğum halde
Hançer vurdum,dönülmezdir sözüm ey yare...
Şiirlerim noter tasdiklidir.
Eylem Karabulut
EYLEM HANIM ;
İÇTEN KOPAN DUYGULARLA '' EY YAR ''DİYEREK O SEVGİLİYE ÇOK SAMİMİ OLARAK YAZMIŞ OLDUĞUNUZ BU HARİKA ÇALIŞMANIZI BEĞENEREK OKUDUM..
KUTLARIM SAYGIN KALEMİNİZİ VE SEVGİ DOLU YÜREĞİNİZİ...TAM PUANIMLA 10 AKÇAYDAN SELAM VE SAYGILARIMI YOLLUYORUM...İBRAHİM YILMAZ.
Eylem hanım...
Duygusallık ve hüzün içiçe girmiş gibi....HAsretlerden sevdalardan yana...
Saygıyla
Ben sana ağıtlar bile döksem ne fayda
Duyarmı o taş kalbin gelirmi sevdaya
İçimde dinmez bir değil,bin yangın hala
Vurgun yedi dağım o hüzün yağmurunda
bazen diyorum ki değer mi bu kadar hüzne şu kısacık hayatta...değermi günleri gecelere cevirmeye...
desemde nafile aşk düşünce kalbe....
kutlarım papatyalar yüreğinize
Kutlarim Eylem hanim huzunlu de olsa hos dizeler yureginize saglik guzelliklerde kalin saygilar***TamPuan***
Yokluğun yakıyor alevin kızılında
Ölümle dans ediyor gönül girdabında
Yaşanacak günler var,ben karanlığında
Gecem ağlar,sefil günüm doğmaz sabaha
Kutlarim Eylem hanim huzunlu de olsa hos dizeler yureginize saglik guzelliklerde kalin saygilar***TamPuan***
Yokluğun yakıyor alevin kızılında
Ölümle dans ediyor gönül girdabında
Yaşanacak günler var,ben karanlığında
Gecem ağlar,sefil günüm doğmaz sabaha
Cehennemi yaşatma yar kanar bağrımda
Sensizlik ölümün kardeşi bu canımda
Gamlı bülbülüm canım al gönül azapta
Yaşamam bu kahpeliğin aşk pazarında
MÜKEMMEL BİR ŞİİR OKUDUM. YÜREĞİNİZİ TÜM KALBİMLE KUTLUYORUM EYLEM HANIM. SELAM VE SAYGILARIMLA...
Bu şiir ile ilgili 34 tane yorum bulunmakta