Ey Yalnızlığım Şiiri - İbrahim Ormancı

Benim kimseye amanım yok…
Ama neylersin bu dünyada,
Senden başka sığınacak limanım da yok…
Ağlar küserim her şeye…
Hatta ve hatta kendime bile…
Yine de sen açarsın kollarını bana,
Ey yalnızlığım! …

Sen anlarsın beni,
Sen bilirsin çektiğim çileleri…
Sen görürsün,
Zalimlerin bende bıraktığı,
Derin izleri…
Ey yalnızlığım! ...

Birgün olur dillenir acılarım,
Birgün olur kapanır yaralarım…
Benim kimseye amanım yok…
Ama neylersin bu dünyada,
Senden başka sığınacak limanım da yok…
Kendimi dizelere vururum,
En patika yollardan,
Umuda giden bir yol bulurum…
Sen zifiri karanlıkta bana,
Bir tutam aydınlık olursun,
Ey yalnızlığım! ...