Bir varmış, bir yokmuş misali
Sıra sıra, ardı ardına gitti sevdiklerim
Günüm gecem gül bahçesiydi
Kurudu, soldu tüm çiçeklerim
Sesti, soluktu sağım solum
Matemlere büründü garip gönlüm
Bende kulum, vaktim geldiğinde ölürüm
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
İnsan hayallerle yaşar ne ömrünüzü ne hayellerinizi heba etmeyin.Tebrikler.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta