Ey Yakalanmış Gövdem Şiiri - Serdar Köse

üç satır yazdım boşluğa
birini kedim topladı
birini görmediğim saçların

annemin hep çiçeklerden ördüm saçlarını
çok sevdim yüksündüğüm geceleri
çok sevdim nefesimin yetmediğini
bak karıncalar toplanıyor
kanımın akacağına işarettir

bu çizgiler ömrümden uzundur
bu ayna zaten kırılmıştır
ve gözlerin vardır
gözlerin
vardır
kalbime ilenir
topraklarımdan yağmur çeker
bağrımdan baharlar toplar
ücralarımda toz bırakmaz

sonra güldüğünü görürüm
sanki güldüğümü görürüm
sanki
öldüğümü görürüm

benim tez kararmış aydınlığım
rüzgarsız yaprağım
uzak kalmış memleketim
susuz dudağım
kış güneşim
takılıp kalmışlığım
deprem sonram benim

ne çok sen biriktirmişim başucumda
ceplerimde ellerin kalmış
yalnızlığımda parmağın
ey ey diye seslendiğim
bak kuşları da vurmuşlar