''Arkamı düşman göreceğine
Kara toprak görsün'' diyerek
Şevkle hasmına doğru atılan
Yiğit serdengeçtiler gerek...
Bir kurşun...
Gülle...
Bir füze gibi...
Güçlü bir ışın gibi...
Enerjiye dönüşmeli insanlar
Kendini fedâ ederek...
Yazık
Tesiri azaldı
Kanla,îmânla yazılan mektubun...
Şimdi rüzgâr aksi yönden esmekte
''Düşman kavî,tâlih zebun''...
Bir yerdeyiz ki;
İnsan insana kurt
Çınarı çürüten güve...
Haşerat iştahla tüketir doymaz,
Köstebekler oynar oyun...
Yiğitlerin harman yerini
Bak; yuva edinmiş,engerek...
Kayıt Tarihi : 2.8.2005 16:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!