Ey umutsuz sana dair... Şiiri - İbrahim ...

Yorgun gecenin üstünde karanlık bir tüldür ömür.
Gelincikler güldüğünde,
her sabah güvercin ellerinden yağar yağmur.
Yaşanmayan yenilgiler,
acıların olur.
Övgüler arayan adamların ağzında da,
kelimeler sığınak arar.

Ey kaç kurşun yemiş yarası derin sultan gözlüm.
Boş da versen dağıt öfkeni aç kalmışlara.
İlk acını tattığım,
arkandadır yürüyen gölgem.

Göğsünde namaz kıldırdığın o şeytan yok artık,
Bak bir tin benzeri işte, her bakış, her yokoluş.
Silinsede gözlerimiz göz kütüklerinden,
İadesi yok yaşamın.

Askılıklarda bıraktığın o umudu tekrar çıkart,
Görünsün tüm çiçeklerin.
Görsün kalabalıklar yaşamın asi çiçeğini.
Sonra oturup arkana bak, gölgeme.

Alışkın değilim sisli maviliklerin son kumpanyalarına
Yorgun değilim,
ellerim hala seviyor yurdunu,
Küçücük hayatların içinde büyük rüyalar peşindeyim.
Ben her zaman umut mevsimindeyim,
Gölgemle beraber