Ey Umut! Şiiri - Turgut Genç

Çizemiyorum yokluğun,varlığın resmini;
Sonsuz bir dairenin içindeyim.
Kayboldum belki sessiz sessiz,
Ya da varlığımı ispat etmek istercesine
Bağırdım avaz avaz.
Ey umut ! Kaybolma,uzaklaşma benden
Ne olur,bana da yaklaş biraz.

Çağırsın tüm benliği ile beni bana;
Dağılsın amansız efkarım.
Dinsin içimdeki ince sızılarım.
Geçmişim olsun,
Geleceğimi kursun,
O olsun,biraz ümit biraz çare...
Bir davet olsun,tutan bir el;
Silinsin alnımdaki şu kara yazılarım.