Ey Umut Şiiri - Yavuz Aydın

Ey Umut

Ey umut demedin neden naçarsın,
Beni görüp köşe bucak kaçarsın,
Ele okyanusta, yelken açarsın,
Beni bir tas suda boğdun be umut,

Tutmadın elimi hep uzak kaldın,
Senle yaşadığım ne varsa aldın,
Elin menüsünde her öğün baldın,
Banada zehrini, yığdın be umut,

Yıllardır ardından, koştğumu gör,
Birgünde tadtından azda bana ver,
Ne çare bırakrın, ne gidecek yer,
Her daim aşılmaz dağdın be umut,

Ne gençliğim bildim ne sefa sürdüm,
Hayelini bile, karamsar gördüm,
Yüzüme tebessüm yok dedi derdim,
Başım hep önüme, eğdin be umut,

Yavuz gülmedide, ne oldu kârın,
Baktımki bir bana yaman ikrarın,
Dörtmevsim gönlümde erimez karın,
Ağustosta hazan, yağdın be umut......Yavuz AYDIN

10.06.2011: SARIKAMIŞ

Zehrini akıttın,gonca gülüme
Bakmadın yüzüme,ittin zulüme
Yolluyorsun bu genç yaşta ölüme
Ben ölürken hala sağdın be umut____Bülent Cürül