Ey Türk Şiiri - Levent Bulut

Sen ki şanınla, şerefinle, tarihinle koca bir derya gibisin
Ama her gün birazdaha "ben"leşiyorsun.
"Ben"leştikçe de tarihinden, kültüründen uzaklaşıyor,
Kurumuş toprağa düşen bir yağmur damlası gibi kaybolup gidiyorsun.

Oysa denizleri oluşturan bir araya gelmiş damlalardır.
"Ben" yerine "Biz", damla yerine deniz olmalısın.
"Biz" olup derya olmadıkça, buharlaşıp yok olup gitmeye mahkumsun..

Uyan artık gaflet uykundan, sen Türk oğlusun,
silkin ve kendine gel..

At artık üstündeki ölü toprağını,
fırsat verip sevindirme kanın düşmanlarını..