Ey Trenler.! Şiiri - Sinan Yemişli 2

Yüreğimin gölgesi ıslandı çınar altında
Sessizlik bir gemi oldu geçti gözlerimden
İkisi gökten düştü biri dalda asılı kaldı
Güzleri kırmızıya bulayan elmanın
Adem'in gövdesi yere düştü mevsim yazdı
Ben yine sayılı günler biriktiriyordum
Ömrümün takviminde ve güneş haylazdı
Günlerin kanı çekilmiş gibiydi zamandan
Bir sen kalmıştın dualarımda bir de trenler
Ey trenler götürün beni benden uzaklara
Ey trenler tuzağa düşürün beni..!