Ey toprak,
Sana kara diyemem artık
Altın üstünden daha aydınlık
Sende nurlu sevdiklerim var
En çok sana güvenirim artık
Güvendiğim dağları sana sakladık
Sende en güzel emanetlerim var
Yolun sonu daha gerçek artık
Yol gösterinimizi son durakta bıraktık
Bilmem önümüzde kaç durak daha var
Çok söyleşmem öyle artık
Sohbetlerde istikametsiz kaldık
Sende suskunlarım var
Adımlarım ağır ve düşünceli artık
Nerde kaldı o eski hoyratlık
Sende kıymetlilerim var
Ayaklar altında değil artık
Başımın üstünde yerin var
Kayıt Tarihi : 16.2.2022 09:00:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Sevdiklerini kaybetmenin hissiyati ile yazılan bu şiirin aynı duyguları paylaşan kişilere tercüman olmasını temenni ederim
![Davut Arslan](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/02/16/ey-toprak-7.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!