Ey tarih burada sus sen! Şiiri - Zeynep ...

bana ne yol,
sana ne yurt kaldı,
ben kayboldum,
sen sürgün yedin,
çok denedim,olmuyor sana küsemiyorum.
çok uğraştım olmuyor sana kırılamıyorum.
olmuyor gün eğrisi,
seni tamir edemiyorum,sana hak doğuramıyorum.
olmuyor,seni yeniden seve bilmek namına hiç bir şey.
yapamıyorum.
bana inanmazsan cemo ya sor.
ona sor.
inkar etmez yalan söylemez,yalan nedir bilmez o.
ey bilmediğin kuş türü,
neyle beslenirsin sen.
bu yüreğimde nerede,
ağzındaki kan izide ne!
söylesene bu içimdeki sancı ne!
bu yüzündeki keyif ne!
bu beynim deki toplanmış pıhtılaşmış sözlerde ne!
gitmek nedir bilmeden yola çıkmanın alemi ne!
bak ben! ben konuşmanın dilini çözdüm sayende.
öğrendim ben.
biliyorum ben.
sana gelme diye tüm haklarımı bir bir terk ettim ben.
gözüne aydınlıkmı çalalım.
yoksa eline bir pembe papatyamı tutuşturalım.
söylene biz ne yapalım.
yoksa...işaretine bir ben daha mı katalım
yüreğimize yüreğimize yürüdün ya sen!
şimdi lütfen yüreğimizden cesedimiz den,
güle oynaya çık sen.
ey monalı,bulmuşsun kendine bir ingiliz lakırtısı,
içimize içimize bir gülmektir öğrettin sen.
ey tarih burada sus sen!
bu sefer son kez sus sen!
tarihin ilk yenilmesi ol sen.
kazandığını kırdığını sansen.
biz gülerken, sen gizliden bavulunu sırtına çal sen!
münasip lik diye bir eyleme katıl sen
aşka yara aç sen
aşka kuşkuyla bak sen.
inanma sen! kırılmayı göze alma sen.
biz cahiliz biz okuma yazma bilmeyiz ki.
biz hastalanmaya inanmayız.
biz sizden değiliz olamayız,kalamayız.
siz evet siz! bizi musalla taşına yatırınız.
biz inanın biz! hiç farkını bile bilmeyiz varmayız.
siz gülersiniz bizde güleriz.
siz yüzümüze vecelle senaük dersiniz.
biz ve lâ ilâhe ğayrük der uykumuzdan uyanma eylemine geçeriz.
kolunuz kuvvetli,toprağımız bol olsun efendim.
görüşmemek üzere hoşca kalın.
bu arada söylemeliyim pembe size çok yakışmış,
onu üzerinizden hiç çıkaramayın.
amin amin amin.