Ey Tâlip Olan Şiiri - Ahmed Sarban

Ey tâlip olan âşık seyretmeye cihânı
Dikkâtle temâşâ kıl her gördüğün insanı

Mahbûb temâşâsın men’eyler imiş münkir
Kör gözlerinin yoktur nûn göremez onu

Âyîne-i insanî bil sûret-i Rahman’dır
Bu âyîneye gel bak gör anda sultanı

Ben hâtem-i lâ’lünden bir zerre haber duysam
Bir habbeye almazdım sad mülk-i Süleymân’ı

Sûrette görünmez can ger derse münâfıklar
Sen câna nazar kılsın görmek dileyen onu

Sen nîr-ı dilârâdan göz yumsa n’ola zâhit
Huffâş gözü görmez hurşîd-i dırahşânı

Esrâr sözün Ahmed keşf eyleme nâdâna
Hayvana mahal görme ser-çeşme-i hayvânı