Ey Suriye… İçimizde kapanmayan bir yara,
Boğazımızda düğümlenen bir yumruk oldun,
Sığdıramaz olduk seni iki satıra,
Dik duşunla tarihten silinmez bir destan oldun.
Ey Suriye… Seninle egolarımız kendinden utandı,
Hava atacak, övünecek hiçbir yanımız kalmadı,
Ruhundan savaş geçen çocukların çırpınırken,
Milyonlarca kardeşin senin elinden tutamadı.
Ey Suriye… Harabeye dönen sokakların değil inan,
Suçlu sen değilsin, çığlıklarına kulak tıkayan,
Bulansa da bütün bedenine kan revan,
Boyun bükme ne olur asıl biziz kıyıya vuran…
Kayıt Tarihi : 5.5.2017 23:27:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!