Ey sonbahar Şiiri - Adem Eminoğlu

Ey sonbahar...
Bunca hasreti özlemi içine sığdırıp
Her geçen gün bir umutla kandırıp

Olmazmıydı yaprakları soldurmadan
Karakışa aldırmadan
Zemheri yüreğimiz zaten
Vakit...
Vakit daha çok erken
Hicran çöküyor güneş batarken

Hangi yöne dönsem ahuzâr
Tane tane döküldüğüm
Duygularım seninle kördüğüm
Tabiatta bir mevsim bende hüzün
Son bir hazan artık gördüğüm

Yaprakları döken bir ağaç gibi olsam
Bütün kırgınlıklarımı döksem
İçimden bütün kaygıları
Ruhumdaki sancıları
Nevbahar gelinceye dek
Yalanlar gitsin bizden uzağa
Yalnız...
Yalnız kalsın gerçek...

Eminoğlu....🌙🌹🌙