Ey Sizler! Şiiri - Mutlu Tahir

Gurbetçi miyim neyim.
Bilemiyorum.
Esip dururum.
Bir o yana bir bu yana.
Yabacı olduğumu,
Silemiyorum.
Ne gurbette, ne sılada.
Çekiyor işte,
Kan çeker
Can çeker
Zaman gelir,
Özlem bu çeker mi çeker.
Yaşadığın ve yaşattığın yer.
Ne Vatandan.
Ne gurbetten vazgeçer.

Gidersin gittiğine pişman.
Gelirsin gelisine düşman.
Yaşam olmuş sürünmek yollarda.
Hudutlarda sen, ben perişan.

Yol alırsan memlekete.
Zaman hesap kitap işi
Hesaplamalısın dönüşü
Sormalısın bütün soruları.
Ne.
Ne zaman, kime
Kaç?
Kaça, kaç kere.
Yolundaki engele.
Hey be biçare,
Evdeki hesap çarşıya uymaz derler.
Boyun eğmelisin tehlikelere.

Acemisin memlekette.
Yabancısın gurbette.
Seni anlayacak Bilgin değil.
Anlayan gurbetçidir gene.

Paramparça olmuşuz.
Sevilenden, sevgiden yana.
Beklide özlemin, alışkanlığı var.
Hem gurbete, hem Vatana.
Sürünmeyi bırak, lime lime olduk.
Vazgeçtik.
Derdimiz, dilimiz anlaşılmazda.
Yaralarımızı saran yok.
Yaş erdi kâmile belki amma
Kaybettiklerimizi arar olduk.

Ey sizler!

Var olduğumuzu bilin yeter.
Kararsızlık çökmüş karanlığa…
Gönül bu sever mi sever.
Ne sıladan ne Vatandan vazgeçer.

29/01/2008

Tahir MUTLU