Ey Şiirim Şiiri - Hüznü Sevgi

Ey şiirim;
Ey gözleri sürmelim,
Yüreği yosunum,
Yüzüme esen ılık rüzgârım...
İklimsel düşlerimin çorak toprağı,
Dağlarımın vaveylası...
Gelir misin benimle,
okyanus delisi düşlere..?
Tutar mısın ellerimi,
bırakmaksızın sine sine..?
Ey şiirim;
Ey karayağızım...
Kurşuni gecemde ayazım,
Yüreğimde ince yorganım,
İmkansız cümlelere baş koyanım...
Dinle bak ne fısıldıyor;
yıldızlar aya, ay yıldızlara...
Nasıl aşk cenkinde ışıldıyorlar pervasızca...
Ey gecem,
ey gündüzüm...
Yıldız konsun düşlerimize soluksuzca...
Müptelâ olalım aşk kırıntılarına...
Ey şiirim,
şiirimde kafiyesiz yârim,
Sinemde esen sevda yelim...
Birkaç cümleye seni nasıl sığdırabilirim..?
Bük kelimelerin boynunu,
soluklansın cümleler "sen sen" diye...
Çırpınsın bize dair kuşlar,
harfler adedince...
Hadi şimdi bizi gökyüzüne şiirle...
Ey şiirim,
şiirime özne diye/bildiğim...
Satır satır nakşedip,
Yüreğimde kavrulan tarçın kokulu sevgilim...
Yık sevgisizliği
kelimelerin en ücrasında,
arşa değdir başımı,
yokla saçlarımı...
Yak tütsüsünü aşkın,
tozu gitsin devrik satırların...

Şiir benim yâr, şiirinim...
Şiirinde gizli bir özneyim...

Hüzn-ü Sevgi