Ey Sevgill Dost Şiiri - Selva Durmazemir

Bugun ey Sevgili dost düştün birden yadıma
Bir ben değil alemler hayran olur adina
Keske yasasaydim ben Senin kutlu Caginda
Canimdan can sunsaydim biricik Varliğına

Musab Bin Umeyrin gibi şu canımı sunsaydım
Varlıkli ailemi hic umursamasaydım
Vurulan prangayi gül demeti saysaydim
Uhut savasinda da sehadete kossaydim

Mübarek cemalini gören bir taş olsaydım
Sadece ellerinde zikre dalip çıksaydım
Bir ömür nazarınla ömrüme nur bulsaydım
Taş olduğumu bile o anda unutsaydim

Halid Bin Velid gibi sana canim sunsaydim
Harp meydanlarında uğrunda savaşsaydım
Seni gördüğum anda kabıma sığmasaydım
Okyanus ötesine adıni duyursaydım

Mucizevi şekilde yüruyen ağaç olsaydim
Nurlu ummanlarina köklerimi salsaydım
Sonsuzluğa her daim yelkenlerim açsaydim
Dallarimla yollarinda meyvelere dursaydim

Bir Fatimatuz zehra da hanende ben olsaydim
Nurlu atmosferinle heran hemhal olsaydım
Gözlerine bakarken şu canımi sunsaydim
Bir damlacık yaşına ah ben kurban olsaydim

Seni golgelendiren bulutun ben olsaydim
Seninle heran gulup Seninle aglasaydim
Gokyuzunun en sansli bulutu ben olsaydim
Biran dahi başından ayrilmaya korksaydim

Zeyd Bin Harisen gibi su canımi sunsaydım
Taife gittiginde Sana siper olsaydim
Senin yerine keske ben kana boyansaydim
Huzurunda her daim cennetlere doysaydim

Senden ayrilan hurma kütuğün ben olsaydim
Başımı oksayınca anca teskin olsaydım
Sonsuzluk duana da o an nail olsaydım
Cennetlere Seninle merdiven dayasaydim

Gözundeki bir damla akan yas ben olsaydim
Düsmemek için Senden sımsıkı tutunsaydim
Yanağına salmana biran dayanamazdim
Ağlama nolur Sultanım diye Sana yalvarsaydim

Ya Rasulallah sav ne yazıkki ben bunlarin hiçbirisi degilim
Sana 14 asir oteden seslenen boynu bükuk bir ümmetinim
Kabul edersen ben de Sana hayatımı vermek isterim
Ancak o zaman ebedi mutluluga erisir sana hasret yüregim