Ey Sevgilim Şiiri - Hayrul Şen

Beni hiç düşünmedin mi?
Ne eder ne yapar
En derin karanlıktan her gece
Nasıl sabaha çıkar
Hiç düşünmedin mi?
Bir kez olsun

Senin gözlerindi
Her karanlıkta üstüme çöken
Ellerindi kuyuya atan
Saçlarındı kuyudan çeken
Beni hiç düşünmedin mi git derken?
Hiç düşünmedin mi giderken?
Ey sevgilim

Senin gözlerin yaşarsa
Benim kolumu kırardı
Saçının teline dokunan
Benim kafama sıkardı
Beni hiç düşünmedin mi?
Ey sevgilim, hiç sevemedin mi?

Şu âlemi dünya da
Ben mecnundan beterim
Yedi düvele dert olur
Benim bir anlık kederim
Hiç sormadın mı böyle yaralı
Nereye giderim
Beni hiç sormadın mı?
Bakışları yaralı sevgilim

Sen bir anlık iç çeksen
Benim dünyam yıkılırdı
Senin boynun burulsa
Benim boynum kırılırdı
Beni hiç düşünmedin mi?
Ey sevgilim

Hiçbir zulme eğilmez boynu
Nerede olsa her yerde aynı
leme kafa tutan bu garibin oğlu
Tek senin önünde eğildi
Ey sevgilim, beni hiç sevemedin mi?

Sen yoksan
Yer ve gök sallansın
Yıldızlar dökülsün
Arz havalansın
Üstüme çöksün dünya
Gidişin kıyametim olsun
Benim canım çıksın
Senin canın sağ olsun
Ey sevgilim

Bak gözlerime
Çıplak ayaklarıma;
Uzamış sakalıma
Ak saçlarıma
Bakma biraz hırpalanmışım
Beni hatırladın mı ey sevgilim
Bak bana
Pencerenin altında
Çiğnenmiş ıslak kadavra
Dili parçalanmış
Dişleri sökülmüş
Yüreği çıkarılmış
Gözleri çürümüş
Leş gibi sokaklarda
Hatırladın mı beni ey sevgilim?
Hani üç kuruş bulamayıp
Parklardan çiçek getiren sana
Kırıp attığın güllerin sahibi
Karanlığın dibi
Yere batasıca

Yıldızlar söndüğü zaman
Dişi develer salındığında
Arz toz dumana karıştığında
İnan
Dağlar yürütüldüğünde
Hesaplar görüldüğünde
Üflendiği zaman sur,
Büyük imtihan
Açığa çıktığında her kusur
Bir takvim yaprağı gibi kısaldığında
Her asır
O zaman
O kargaşa da
Bulurum seni
Sorarım sana
Hatırladın mı beni ey sevgilim
Bak bana