Ey Sevgili Yerinde Ben Olsaydım

İbrahim Halil Demir
2060

ŞİİR


13

TAKİPÇİ

Ey Sevgili Yerinde Ben Olsaydım

Ey sevgili yerinde ben olsaydım,
Nedamet duyar, ekmeği elinden alınmış çocuklar gibi ağlardım!
Vakti zamanı geldiğinde, ölüm şerbetini içeceğim için gönlümü rahmani ateşlerde dağlardım!
İstesen de istemesen de, seni de bekliyor karanlık daracık bir çukur,
Emaneti sahibine teslim etmeden önce, heybelerimi hayır ve hasanelerle doldururdum!

Ey sevgili yerinde ben olsaydım,
Asla hiç kimsenin gönlünü kırmaz her daim gönül yapardım!
Her şeye kadir olan yüce Allah’a, yaşadıkça kul olmaya çalışırdım!
Bir elime ayı bir elime de güneşi koysalar dahi,
Canı gönülden insanı cennetlik eden yollara sapardım!

Ey sevgili yerinde ben olsaydım,
Toprak gibi tevazu sular gibi cömert olurdum!
En manidar sevgi ve muhabbetlerle dolardım!
Nimetleri acılaştıran ölümü çok tefekkür eder,
İnsanı cennetlik eden veli zatları arar bulurdum!

Ey sevgili yerinde ben olsaydım!
Fikri güzel, gönlü güzelleri gönül otağımda şeref konuğu ederdim!
Hayâsızca gülmez kara kara akıbetimi düşünürdüm!
Derinden her rahat nefes alıp verdiğimde,
Yerin göğüne sahibine canı gönülden şükrederdim!

Ey sevgili yerinde ben olsaydım,
Yaşadıkça harama asla ve asla tevessül etmezdim!
Namertlerin köprülerinden, ne pahasına olursa olsun geçmezdim!
Hangi makamda hangi sıfatta olursam olayım,
Hakka riayet eder, hakkı ali tutar, hakkı şiar edinirdim!

Ey sevgili yerinde ben olsaydım,
Dostlarıma sadece ve sadece Allah rızası için gidip gelirdim!
Nereden gelip nereye gideceğimi derinden tefekkür ederdim!
Bu yalancı cennet ülkemin bekası için şehit olanların asil ruhlarına,
Hayırlı gün ve gecelerde aşk ve şevkle Yasinler Fatihalar okurdum!

Ey sevgili yerinde ben olsaydım,
Her şeyi helalinden yer içer, kesinlikle hiç mi hiç israf etmezdim!
Şeref namus yoksunu zalimlerin, zalimliklerini asla setretmezdim!
Som altından daha değerli olan sayılı ömür miadımın günlerini,
Hiçbir faydası olmayan, malayani işlerle geçirmezdim!

Ey sevgili yerinde ben olsaydım,
Fakir fukarayı, garip gurebayı, kimsesiz dul ve yetimleri kollardım!
İnsanı cehennemlik eden, husumet fidelerini kökünden yolardım!
Helal süt ile emzirilmiş asil insanların, kemlik bilmeyen gönüllerinde,
Muhammedi gül olur peygamber efendimizin teni gibi kokardım!
14/ Eylül/ 2021

İbrahim Halil Demir
Kayıt Tarihi : 14.9.2021 12:47:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

İbrahim Halil Demir