Ey Sevgili Yaşarken Alıştır Kendini

Ey sevgili,
Yaşarken alıştır kendini sevdiklerinin yokluğuna!
Sen sen ol güvenme hiçbir zaman karnın tokluğuna!
Varını yoğunu alır bir anda elinden,
Sahip olduğun dünya nimetlerinin bakma çokluğuna!

Ey sevgili,
Yaşarken alıştır kendini fani ateşlerde yandırmaya!
Gerek yok kendini dünya malı ile kandırmaya!
Şeytan atın nallar düşer gece gündüz ardına,
Nefsine hoş gelen şeylerle rahmani yollardan caydırmaya.

Ey sevgili,
Yaşarken alıştır kendini analı babalı yetim olmaya!
Unut kin ve adaveti, çalış sevgi ve muhabbetle dolmaya!
Günü güne satma, bugünün işini de yarına bırakma!
Gayret et Muhammedi gül bahçelerinde dikenleri yolmaya!

Ey sevgili,
Yaşarken alıştır kendini varlık içinde yokluk çekmeyi!
İhmal etme gönül tarlalarına sevgi fidanlarını ekmeyi!
İşin kolayına kaçmadan seviyorsun birini,
Durma bir an önce gönül dağlarına aşkın bayrağını dikmeyi!

Ey sevgili,
Yaşarken alıştır kendini karşılıksız sevmenin zorluklarına!
Gerçek aşk akıtır sevda sularını gümbür gümbür sevda oluklarına.
Zalim felek kör şeytan ile dost olmuş çıkmışlarsa yola,
Paslı prangaları takmak isterler sevdalıların soluklarına.

Ey sevgili,
Yaşarken alıştır kendini ölmeden önce ölmeye!
Aşını ekmeğini dostlarınla kardeşçe bölmeye.
Riyadan, gösterişten uzak dur durabildiğin kadar!
Sadece Allah rızası için çalış çabala gidip gelmeye!

Ey sevgili,
Yaşarken alıştır kendini güvendiğin dağlara karın yağacağına!
Sarıl her daim ellerine cennetin ayakları altında olan anacığına!
Rahmani yollara baş koy ve samimi vefalı ol ki!
Nefsin heves ve arzuları düşürmesin seni şeytanın kucağına!

Ey sevgili,
Yaşarken alıştır kendini yolun yarısında arkadan vurulmayı!
Dost bildiklerin tarafından sadece iyi günlerinde sorulmayı!
Binicisini asla ve asla yarı yolda bırakmayan küheylan misali,
Şiar edin menzil muradına varmak için hedefine ulaşmayı!
05/Mart/2013