Ey Sevgili Yar Şiiri - Nuh Comba

Ey ulu çınarım gölgen sep serin
Engin bakışların gönlümde derin
Derya gibi ilmin kalbimde yerin
Himayede setsin kemlikte duvar
Emsali olmayan ey sevgili yar

Şefkatli kucağın pamuk ellerin
Ne tatlı ninniler söyler dillerin
Her mevsim açıyor bize güllerin
Analık meziyet ruhunda bu var
Merhamet lideri ey sevgili yar

Başımın tacısın dolmaz ki yerin
Sevgin emsalsizdir derin mi derin
Cehennem ateşi duanla serin
Merhametin zırhtır haşmetin kovar
Canımda canansın ey sevgili yar

Gece gündüz her an canım der durur
Yüreği sızlayınca bağrına vurur
Gaip ayan olur yavrum der yürür
Vicdanı hep sızlar ana da bu var
Canımda can parem ey sevgili yar

Nihayetsiz bize kol kanat gerdin
En leziz yemeği soframa serdin
Giymedin giydirirdin yemedin verdin
Damarda dolaşan kanında bu var
Bedende can oldun ey sevgili yar

Dokunduğun yerde açar güllerin
Seher vakti öter can bülbüllerin
Daim zikir eder anam hallerin
Derdimde dermansın usum da ayar
Benden öte bendin ipek kalpli yar

Nuh COMBA