Ey Sevgili Yâr Şiiri - Muhammed Eymen Ka ...

dağ başında çiçek açmış
göğsünü yırtmış dağlar gökyüzüne uzanmış
bir garip sarmaşık gönlünü sarmış gülüm
izin ver ben bahçıvan olayım

azıcık ışık süzmesi kılıç olur,
gecenin karanlığını ikiye yarar
bir beyaz kefen giyer gece
başlarını çevirir ay çiçekleri güneşe

sen su ol ben toprak olayım
ben su olayım sen soğuk ol dondur beni
kafanda geçen bir düşünce olayım
dilindeki kelime olayım söyle ismimi sevgili

sen kör kurşun ol,
vur beni, vur beni, ne olursun vur,
ayaklarının önüne düşeyim,
kanım aksın olduğun yere, ey sevgili yarim

ben bir orman olayım, sen ateş ol
yak beni, yak beni ne olursun
küllerimi dağıtan rüzgar ol
savur beni aşkını yeryüzün de gezdireyim.

bir ışık süzmesi girsin demir parmaklıklardan,
o yeter bana,
yeter ki sen hücre ol ben mahkum,
hapset beni hapset, ne olursun sen hapset.

sen bir dilim ekmek ol ben siyah bi çocuk olayım,
sürekli muhtaç kalayım sana.
ben kervan olayım sen kervan başı,
gezdir beni, ne olur gezdir beni

sen bir silgi ol, ben çirkin bir yazı olayım
sil beni ne olursun,
o kağıt olayım,
sile sile yırt beni ne olursun.

sen bir böcek ol ben bir çiçek olayım
ye beni, ye beni ne olursun
yapraklarımı kemir,
üstüme aşkımın resmini çiz.

ey sevgili, sen ben ol ben sen olayım
anla beni, anla beni ne olursun
ey sevgili yar, sev beni, sev beni ne olursun
bağrına bas, sev , düşün , ne olursun bizi bizden ayırma