Ey sevgili ey resul Şiiri - Ahmet Küçük 2

Asırlar ardından sesleniyorum
Ey sevgili ey resul
Elimde gül demedi, içinde özlem.
her nefes alışla tükeniyorum.

Sen karanlıkların aydınlığa açılan penceresi
Sen pusulamın saadeti gösteren ibresi
Sen olmazların olmazı
Sen bulutların damlası.

Hayat senle güzeldir
Ruhum senle beslenir.
Gönül senle şenlenir
Ey sevgili ey resul.

Rüzgarlara kattım haykırışlarım
Vuslata ermektir çırpınışlarım
Kopardılar senden tek tek dağıldık
Ümmetim diyordu son bakışların.

Kapılar senle açılır
Aleme güller saçılır
Hakka senle uçulur
Ey sevgili ey resul.

Sana tabii olmayan
Hayatına koymayan
Ahlakına uymayan
Zarardadır ey resul.

Adım adım geliyorum
Şefatını diliyorum
Senu çok seviyorum
Ey sevgili ey resul.