Ey sevgili... Şiiri - Barış Yavuz

Ey sevgili...

Ey sevgili...

Bak ey sevgili...
o bir cinar yapragidir salinarak dusen,
kurtulusu yok kuruyacak dustugu yerde
olmadi ruzgarin surukledigi bir bank kenarinda
elden gelen ne care, hayran olsamda kendisine.

Iste boyle curuyecek bedeni yaprak misali,
kendince kurmus oldugu dunyasi
degnegi, duvardaki destek ipleri, koltugu,
goz hizasindaki calar saatleri, torunlarin resimleri..
gun agarmak uzere, saat dort
bilmem kurmusmuydu dorte saatini
lakin yasam cihazlarinin saati gosterirken dordu
kurdugu dunyasi da yitirdi anlamini

Dinle ey sevgilii...
kimileri Musul-Kerkuk senaryosu pesindeyken
kimi layik olmadigi bakanin basi olucam derken
kimileri 8 trilyonluk piyangonun pesindeyken
kimi 3 karat tek tas pirlanta isterken
sormuslar ey insanlar nedir anlami hayatin;
kimi hayat fani demis,
kimi de yasamak guzel sey be kardesim
bana sorarsan ey sevgili derim ki;
servi gibi
hayallerim, umitlerim
asklarim
hayat ise igde gibi,
dar gelir tum bunlara
amma velakin oyle de bir ag ormuski bizler icin
iplikleri baldaaan
ilmikleri tutkudaaan
bundan dolayidir ki agir basar yasamin guzelligi
hepsinin fani oldugunu bildigim halde..

Barış Yavuz
Kayıt Tarihi : 17.4.2003 09:57:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Barış Yavuz