Yarabbim neden elimden bir şey gelmiyor? O kadar azimliyken, bir o kadar da dirençliyken, neden böylesine tükendim? Neden şu üç günlük dünyada hayatıma yön veremiyorum? Ve neden ben seni seviyorum, seni istiyorum?
Bu güne kadar beynimin içinde dönüp dolaşan soru işaretlerinin cevabını buldum. Ama şimdi ruhumu, benliğimi kemiren ve beni günden güne yitip bitiren bir tek soru işaretiyle başım dertte. Cevabı kimde ve nerede?
Kendimi bir labirentin ortasına atmışım farkında bile değilim. Dönüp dolaşıp hep aynı yere geliyorum.ve neden ben seni seviyorum, seni istiyorum?
Sana bir tek sözüm var eysevecen.Duymazsın biliyorum
sevmezsin biliyorum. Sen bana aldırma bırak ve git. Yolun açık olsun ey sevecen...
30/04/2002 Salı 15:35
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta