Yarabbim neden elimden bir şey gelmiyor? O kadar azimliyken, bir o kadar da dirençliyken, neden böylesine tükendim? Neden şu üç günlük dünyada hayatıma yön veremiyorum? Ve neden ben seni seviyorum, seni istiyorum?
Bu güne kadar beynimin içinde dönüp dolaşan soru işaretlerinin cevabını buldum. Ama şimdi ruhumu, benliğimi kemiren ve beni günden güne yitip bitiren bir tek soru işaretiyle başım dertte. Cevabı kimde ve nerede?
Kendimi bir labirentin ortasına atmışım farkında bile değilim. Dönüp dolaşıp hep aynı yere geliyorum.ve neden ben seni seviyorum, seni istiyorum?
Sana bir tek sözüm var eysevecen.Duymazsın biliyorum
sevmezsin biliyorum. Sen bana aldırma bırak ve git. Yolun açık olsun ey sevecen...
30/04/2002 Salı 15:35
Gülümhan TungerKayıt Tarihi : 9.9.2005 15:26:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Gülümhan Tunger](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/09/09/ey-sevecen.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!