Ey sevdamın sırdaşı Şiiri - Tuncay Akdeniz

Aşkına meftun ruhum,kudretten almış ateş
Savrulurken küllerim,sevenler sevdasında
Baht-ı kara üstüne,ne ay doğar ne güneş
Çırpınırken dalgalar,bahri dans havasında

Nice ağıt dinledi,gece ile gündüzü
Açın bakın neler var,şu yaralı bağrımı
Gizli gizli kanıyor,bedenimin can özü
Yeter artık ağlatma,dindir yürek ağrımı

Yol vermiyor aşayım,dağlar gibi engebe
Ferhat kayalar deldi,mecunu aşık Leylâ ya
Deli divane gibi,yaşıyorum göçebe
Dedim bir kapı açar,niyaz ettim Mevlâ ya

Alemlerin sırdaşı; Kâinat-ı gökyüzü
Zaman bile dağların,heybetini eritmiş
Fani dünya yorgunu,ağartmış civan yüzü
Anladım ki bu hayat,bir nefeslik ibretmiş

Yorgun düşen rüzigar,koparıyor fırtına
Ey sevdamın sırdaşı,sırdaş olan arkadaş
Kul Tuncay'ı bindirmiş,bir yularsız atına
Geri kalan hatıra,iki damla gözde yaş