Ey Sevdamın Çiçeği Şiiri - Adnan Özkan

Sen ki güzeller güzeli, sen ki eşi görülmemiş,
Sarp dağların bakir süsü, namahrem eli değmemiş,
Hakk'tan gayri hiç kimseye secde edip, baş eğmemiş,
Ey yüce dağbaşlarında açan nadide çiçek!
Senden ayrı durdukça, baharım gelmeyecek...

Seni seven şu gönlüm hayalinle avunur.
Sana nasıl varayım, nasıl bir yol bulunur?
Aşkına mübtelayım, anla beni ne olur,
Ey yüce dağbaşlarında açan nadide çiçek!
Senden ayrı durdukça, baharım gelmeyecek...

Bağrında yeşerdiğin dağlar sana sevdalı,
Özleminle tutuşan çağlar sana sevdalı,
Bülbülü, kelebeği, bağlar sana sevdalı,
Ey yüce dağbaşlarında açan nadide çiçek!
Senden ayrı durdukça, baharım gelmeyecek...

İçimde yanık sevdam, gönlümün bilmecesi,
Sana hasret kokmakta sözümün her hecesi.
Şanına layık mıdır, dağların en yücesi,
Ey yüce dağbaşlarında açan nadide çiçek!
Senden ayrı durdukça, baharım gelmeyecek...

Hangi çiçek doldurur kalbimdeki yerini,
Hangi sarraf bilir ki,aşkımın değerini.
Hangi BAD-I SABA''dan alayım haberini?
Ey yüce dağbaşlarında açan nadide çiçek!
Senden ayrı durdukça, baharım gelmeyecek...

Sana ulaşmak için aşıp yüce dağlardan,
Yağmur olmak isterdim, boşalıp bulutlardan.
Sana koşmak ne güzel,sevda yüklü yollardan,
Ey yüce dağbaşlarında açan nadide çiçek!
Senden ayrı durdukça, baharım gelmeyecek...

Tüm gönül dostlarına iyi akşamlar dileklerimle selamlar....