Sen seni bil kendine gel,ey deli sevdalı gönül,
Beden toprak ruhtur özüm,yaratılmış adem kulum.
Altından olsa kafesi,fıganı zar eder bülbül,
Hasreti acıdan acı,her gün ayrılık bin ölüm.
Ey güzellerin güzeli,ey garip gönlümün ahı,
Sensiz alemler üstüne,doğmaz ki güneşi mahı.
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman