Ey sevdalı deli gönlüm Şiiri - Tuncay Ak ...

Sen seni bil kendine gel,ey deli sevdalı gönül,
Beden toprak ruhtur özüm,yaratılmış adem kulum.
Altından olsa kafesi,fıganı zar eder bülbül,
Hasreti acıdan acı,her gün ayrılık bin ölüm.

Ey güzellerin güzeli,ey garip gönlümün ahı,
Sensiz alemler üstüne,doğmaz ki güneşi mahı.
Yüreğim sana meftundur ,sevdaların ulu şahı,
Koy yaksın aşkın ateşi,savrulsun göklere külüm.

Can başka cihan arama,kara toprak yeri senin,
Cennet cehennem denilen,lâ mekân görünmez zemin.
Cevr-ü cefa nâr olsa da,bozmam ki etmişim yemin,
Ruhum dergahında esir,yaratan bir haktır yolum.

Kul Tuncay sen bir fanisin,bu dünya kalmaz insana,
Hakk'dan dilersen cenneti,yaklaş;Hâlık-ı Rahmana.
Tefekkür-ü şiar eyle,tutulma dâr-ı tufana,
Ey kadir ilahi Rabbim,ayan sana vasf-ı halim