Ey Sensizlik (76) Şiiri - İbrahim Arslan

ey sensizlik,
ve sensizliğin
verdiği elem
geleceksen
gel ey güzel...
sensiz bu benim
son gecem...
sen varken
kapayayım gözlerimi,
sensiz yaşadım bari
yanında ölem...

öldüğüme değil,
sensizliğe,
boynu bükük
göçeceğim buralardan
gel ey güzel
tabutum kalkmadan...

sabah olduğunda git
bırak beni
dört inanmış bir adama
ister ağla,ister ağlama
sadece
hatıralarında yaşat
utanmayayım
yaşadığımdan...

mezarım
sana kilometrelerce
uzakta olsun...
ama senede birkez
olsun gel
gözyaşını akıt,
yalandan da olsa
o sevdiğimdi benim
dermisin..

ve giderken
bir gül bırakıp,
beni mutlu edermisin..

ne kadar
günahkar olsamda
seni sevdiğim için,
sırf bir kere
yılda bir kere de olsa
hatırla beni...
yoksa,bir fatiha'yı benden
esirgermisin....
27,01,2005