Ey Şehr-i İstanbul Şiiri - Şiirler Şehrim

Ey Şehr-i İstanbul
Şimdi letâfetini tasvirleyen bir şiir yazayım desem
kelâmlarımın eli ayağına dolanır lâl olur güher-nisâr kalem
Daha ilk mısranın kollarında can verir cemâli solgun hecelerim

Ey Şehr-i İstanbul
Gerdanında ışıldayan zümrütler hazine mi sanıyor kendilerini
Gözlerinin sularında çırılçıplak uzanan Mehlikâ'ya kim demiş güzellik abidesi
Bilmezler mi Mihrîşâh'dır senin adın Fatih'in yegâne gözdesi...

Ey Şehr-i İstanbul
O yıldızlı bakışların dilhûn eyler durur yüreğimi
Galata kulesinin o soğuk dudaklarından düşen prangalı dizelerimi

Ey Şehr-i İstanbul
Âşıkların çok imiş sevdamı sana nasıl arzedeyim
Nâr-ı firkât, gözlerine bakamadığım her gün gözlerime miller çektikçe ölmekteyim
Sine-i püryân oldum dem-be-dem mürg-i bâl-şikesteyim
Özlemin düştükçe gönlüme güz rengine dönen mevsimlerimi sana nasıl anlatayım bilemedim

Ey Şehr-i İstanbul
Avâreyim asudeyim bedmestim
Visâlimin sadrında yorgun bir bedeviyim
Yersiz yurtsuz evsizim yol bilmezim
Keşke bir kez hayt-ı vuslât-ında gönüllü mahkumun olurum diyebilseydim
Bir kez gözbebeklerine beşik olup tatlı bir uykunun içinde seni düşleyebilseydim...