ey salkım söğüt Şiiri - Yılmaz Sezgin

EY SALKIM SÖĞÜT

Neden boynu bükük mağdur durursun
Rüzgarın koynunda savrulursun
Bilirim
Seninde var bir gamı kederin
Sende benim gibi
Kaybettiğin sevgiliye mi ağlarsın
Sonsuz kederini
Sil kopar at gönlünden
Bitsin bu sevda
Sönsün bu ateş
Yeter bunca çektiğin ıstırap
Akıttığın göz yaşı
Bak!
Bin bir canlıyla güzelsin
İnsanlar gölgende dinleniyor
Seninle huzurlu yalnızca
Kuşlar seninle cıvıl cıvıl
Dans ediyorlar adeta
Ve ben
Seninle paylaşıyorum yalnızlığımı
Mağdur başını kaldır artık
Yaşama sevincin
Benimde sevincim
Mutlu ol artık
Nisan 1992