Ey saki mey değil de, zehir koy kadehime,
İçip de kahredeyim, kahrolası kaderime.
Bu öyle bir yazgı ki, nasıl yazılmış bilmem?
Kaderde gülmek yok ki; yıllar var ki gülemem.
Doldur zaman geçmesin, silinmesin anılar.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla