Ey Saki Şiiri - Mehmet Şükrü Baş

Ey saki mey değil de, zehir koy kadehime,
İçip de kahredeyim, kahrolası kaderime.

Bu öyle bir yazgı ki, nasıl yazılmış bilmem?
Kaderde gülmek yok ki; yıllar var ki gülemem.

Doldur zaman geçmesin, silinmesin anılar.
Belki böyle son bulur, içimdeki acılar.

Çekinme sun ne olur, dokunmaz bana zehir,
Oyar bana yar değil, olmaz bana panzehir

Yosun tutmuş bir taşa, tesir eder mi rüzgâr?
Ben ömrümü bitirdim, yaşamadım bir bahar.

Boş koyma kadehimi, doldur doldur içeyim,
Az da olsa bu gece dertlerimden geçeyim.

Bakarsın biraz sonra, sızıp şurda kalırsam,
Ayıplar belki beni, burada üç-beş kişi.

Boş olsa da hayatım, dolu olsun kadehim,
Ben bilirim, içimde, sönmeyen bu ateşi.

***
Mehmet Şükrü Baş - Elazığ