Ey Şair Üzülme Sen

EY ŞAİR ÜZÜLME SEN

Ey şair üzülme sen, taşla kırılmaz başın
Hevesin kırılmasın dıştaki baskı ile
Zorluk üzdükçe seni işte o an yaşarsın
Canlandır geçmişleri kalemiyin sihriyle.

Çizilen sayfalara geçmişten nakışlar koy
Kırılmaz kaleminle tarihe yaz bunları
Yılmaz akıncılara densin ''Yükselen tek soy''
Her an mücadele et canlandır ki dünleri.

Eğiten bilmelidir TÜRK’ün büyüklüğünü
Kızılelma TURAN’ın ülkü idealini
Ergenekondan çıkış basit olmadığını
Her TÜRK korumalı da şanını şerefini.

Korkuların ecele, ölüme faydası yok
Ömür boyu esaret, bir gün hür olmak yeter
Hayvan gibi yaşarsan arpa buğday saman çok
Vatan yok ülküsüzlük ölümden daha beter.

Ey şair üzülme sen! yine şairsin şimdi
Haklı şair haksız, tenkitle büyükleşir.
Kılıçtan keskin kalem tenkitçi bilmeliydi
İnanmışsan çekinme, karşı koyan yükselir.

İSMAİLOĞLU derki hayatınla oynansa
Vatanın geleceği senden daha önemli,
Ödün verme ülküde para pul sözü varsa
Yaşanır her mevsimde iyi kötü dönemli.
11.10.1961 - Afyonkarahisar

İsmailoğlu Mustafa YILMAZ – İstanbul