Karanlığın aydınlığıdır, ıssız geçen duygularım. Bahanelerin ucuna dokunan, resimleşerek kaybolan, ılımlı cam parçaları…
Sevgi değil ise; nedir? Neden bu korku?
Buram buram kokar tenim. Anılmaz gönüller dertli. Lütfederek gelen misafirler, karanfiller yollarına serpilen kim?
An’ a değen zamanlar, nezaket ehli kalpler. Laleler bahçesidir gönüller. Asaleti teknik ile sunulan, ressamı kimdir? Bilinmez…
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum