Sen kendini hangi gökte sanarsın ki be gafil!
Bilmez misin, bir gök vardır, bir sur üfler İsrafil?
Etraf kuru; çeşmelerin ne de akmış bendine
Menfaatinin zifrinden göremedim göz sefil!
Kitap yazar, siyah beyaz hep bir olur kefede
Yaşın yolun yarısında, aklın hangi senede
Hak diyesi o dilinin eşitliği nerede?
‘İlmim, alası’ dedin de, duymadığım dil sefil
İnsanı bırak demiştim fikrin konuşsun biraz,
Kalk, geç kendinden bir alem, zikrin konuşsun biraz
Pabuç, koltuk sefil değil, maneviyat sende az
Yerin baki madem de, seçemediğim hal sefil
Ey riyakar! Hani senin gökteki basiretin!
Ateşe mi eş şimdi, dumana mı ihanetin
Ölümsün gömdüğüm sonsuza, bende cesaretim,
Ahirette diril dirilmesine de, ruh sefil!
Kayıt Tarihi : 15.4.2009 23:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
tam benim paylaşa bilecem dilden hazırlanmış şiir ivede şairi kutlarım s.erben
TÜM YORUMLAR (4)